12 nov Wijzer

Leestijd: 4 minuten
Wat een geluk dat mijn lief al die jaren bij me is gebleven. Ook al nam ik enkele rigoureuze beslissingen, op ongelukkige momenten. In vogelvlucht neem ik je mee naar de afgelopen dertig jaar. Deze terugblik verklaart ook mijn haat/liefde verhouding met Management.

Mismanagement

Inmiddels begin dertig en manager bij DAF, een vak dat ik nog echt moest leren in de praktijk. Na twee jaar in functie had ik een aardige trackrecord opgebouwd en begon ik mij te irriteren aan het gedrag van mijn eigen leidinggevende Peter. Steeds vaker en steeds langer nam hij de tijd van enkele van mijn mensen om in zijn kantoor te filosoferen en vooral zijn eigen verhaal te doen. Soms offerde ik mijn eigen tijd op, maar dat hield ik niet lang vol. Uiteindelijk, na veel twijfel, deed ik mijn beklag bij het Hoger Management. Toen begon een politiek spel dat ik niet zag aankomen. Na maanden van onrust en druk op mij om mijn klacht in te trekken viel het besluit. Peter werd weg gepromoveerd. En ook ik moest weg.

Gelukkig was ik welkom bij een nieuw op te starten organisatie Leyland DAF International. Gloednieuw kantoor in Manchester, UK. Dat bleek een uitstekende leerschool voor het samenwerken met verschillende culturen.
Drie jaar ging het goed tot het faillissement, eerst in Manchester en het jaar daarop in Eindhoven.

Ontslag

Ik vond ander werk bij een technische groothandel als vestigingsleider. Lekker vrij, ver van het hoofdkantoor mijn eigen stempel drukken. Ik stuurde de verkoop binnen en buiten aan, plus het magazijn en de distributie. Eén van de meest sympathieke medewerkers waaraan ik ooit leiding mocht geven was Dick. Getrouwd en in blijde verwachting van hun eerste kindje dat werd geboren, maar twee dagen later … overleed.

Onze firma stond flink onder druk om financiële resultaten op te leveren na de forse reorganisatie. Met name de Directeur van der Steen voelde die druk van de banken. Tijdens de review meeting werd ook ik daarop aangesproken. Terecht, omdat ik ook achterliep op budget. De Dir had gehoord dat mijn vertegenwoordiger nog steeds niet aan het werk was, logisch toch?
Daar was de Dir het absoluut niet mee eens en gaf mij opdracht om Dick direct aan het werk te krijgen. Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Ik werd woedend op de Dir en nam mijn ontslag.

Zelfstandig

Net 40 was ik vestigingsmanager en verantwoordelijk voor twee vestigingen van een technische groothandel. Het voelde als mijn eigen toko en zó stuurde ik het ook aan. Totdat ik bij herhaling in de budgetbesprekingen onvoldoende vertrouwen voelde bij Bart, de eigenaar. Met name om meer te investeren in mijn twee vestigingen. Weer nam ik een rigoureus besluit: ik word zelfstandig ondernemer, dan bepaal ik het lekker zelf. Inmiddels hadden we net een nieuw huis gekocht en ons 3e kind was nog maar net geboren. Achteraf gezien een hoogst ongelukkige timing.

Wijzer

Eind 2013 was ik al vele jaren zelfstandig ondernemer, aangesloten bij een franchiseorganisatie. Naast het prachtige vak van trainer en coach zat ik in het strategieteam, organiseerde spetterende klanten events en begeleidde onze startende ondernemers. Pro deo en met heel veel voldoening. Uiteindelijk ging ik de balans opmaken en bleek dat ik zoveel had gegeven, zonder er iets voor terug te vragen. Ik werd woest, nu op mezelf, blijkbaar wijzer geworden. Ik was onbewust te lang doorgegaan. Heb direct de stekker eruit getrokken terwijl ik nog geen idee had hoe verder te gaan.

Plotseling drong het besef tot mij door dat de beste topsportcoaches tijdens de rust van de wedstrijd vooral feedforward geven aan hun speelsters en spelers. Wow, dacht ik, dat wordt mijn eigen label, mijn nieuwe merk: FeedForward.
Mijn missie is: blijf niet hangen in het verleden, maak het beter of kies een nieuwe route. Niet alleen op het werk, ook als meiden hockeycoach en vader van vier kinderen werk dat goed.