06 jul Kleine irritaties en een beetje humor

Leestijd: 150 seconden

 Net als spreker en schrijver Jos Burgers (bekend van zijn recente boek: Thuis ben ik niet zo leuk) ben ik ook niet de leukste thuis. En, ja we hebben vier leuke kinderen dus mijn gevoel voor humor valt daar niet zo op.

Deze blog gaat over hoe ik zelf omga met kleine irritaties tijdens het fietsen en wandelen, in deze gekke tijden.

Fietsen

Ik ga graag fietsen en de afgelopen maanden zelfs vijf keer in de week, met onze jongste zoon en oudste dochter is dat nog leuker. Veel fietspaden zijn éénrichting (veilig) maar in de bossen en langs het kanaal bij ons om de hoek, tref je wel tegenliggers op smalle paden. Dan moet je die gezichtsexpressie zien, met hun hoofd stijf naar beneden gericht. Het lijkt wel of ze tegen hun zin in mee moesten gaan fietsen. Ik kan dan een glimlach niet onderdrukken maar hoogst zelden komt er een glimlach terug. Als dat dan wel een keer gebeurt kan m’n dag niet meer stuk.

Wandelen

Het is veel relaxter om te gaan wandelen. Meestal levert mijn vriendelijke begroeting wel een positieve reactie van de ander op en dat maakt me dan weer blij.

Eén keer reed een fietser bijna tegen mij aan en begon te schreeuwen tot ik de berm in stapte. Daar moet ik dan wel hartelijk om lachen en weet dat ik daarmee beter kan wachten tot ik uit beeld ben.

 Sportschool

Na drie maanden is het dan eindelijk 1 juli en mag de sportschool weer open. Maar, wat blijkt, ik moet me wel eerst inschrijven voor een tijdslot. Beeld je eens in, een gigantisch fabriekspand (voorheen de locatie van Sony/Ericsson) met een indoor atletiekbaan omgebouwd tot sportschool. Er is zoveel ruimte dat je mekaar nauwelijks kunt zien.

Ik voel wel enige irritatie opkomen over die overdreven maatregel. Dan is het weer een kunst om even mentaal afstand te nemen; het is maar tijdelijk en alleen een beetje lastig. Vanuit mijn drive om weer te kunnen sporten tover ik dan een glimlach op mijn gezicht en ga de sportschool in.

Emotionele flexibiliteit

Negeren of overschreeuwen blijkt niet effectief weet ik uit eigen ervaring. Emoties zijn natuurlijke reacties op triggers vanuit je brein die in eerste instantie reageert vanuit ‘overlevingsmodus’. Het mooie van Emotionele Intelligentie is dat je dat kunt blijven ontwikkelen tot voorbij je 70e. EQ Coaching richt zich niet alleen op je bewustzijn maar ook op je mogelijkheden om te reguleren. Dat is wat je helpt om in dit soort situaties meer effectief gedrag, met een beetje humor, te laten zien.